Ljubav prema djedovini jača od lagodnog života
ROGATICA - Kada završe radne obaveze u školi i opštini, supružnici Bojana i Radoje Tošić iz rogatičkog sela Brankovići, uprkos diplomama fakulteta, preuzimaju ulogu uzornih poljoprivrednika, koji se sa puno ljubavi i požrtvovanja bave ratarstvom i uzgojem stoke.
U domaćinstvu Tošića u zaseoku Crijeteži uz Bojanu, diplomiranog bogoslova i Radoju, diplomiranog ekonomistu, živi i njegova majka Milenija, koja je bila i ostala domaćica, noseći breme odgoja troje djece.
- Svi moji od pamtivijeka bavili su se poljoprivredom, tako da nije neobično što sam i ja krenuo tim stopama. Imanje i sve obaveze na njemu sa oca su prelazili na sina i tako do današnjih dana - priča Radoje, koji je od oktobra prošle godine zaposlen u Odjeljenju za finansije pri Opštinskoj upravu u Rogatici.
Kaže da imaju solidan grunt zemlje i nešto zakupa, na kojima siju od dva do tri hektara krompira, desetak dunuma strnih žita i nešto povrća.
- U štali držimo muzne krave, junad i telad, a trenutno je na “vezu” 14 grla, od čega devet muznih krava - kaže Radoje.
Donedavno Tošići su proizvodili i mljekari “Pađeni” isporučivali i do 1.800 litara mlijeka mjesečno, ali sada su to sveli na oko 1.000 litara.
- Razlog za to je što se ne isplati. Otkupna cijena mlijeka je niska, a stočna hrana skupa. Evo dokaza: cijena mlijeka, bez pomoći države, je 50 feninga po litru, a koncentrata 54 feninga po kilogramu. Gdje je tu proizvođač - pita se Radoje.
Bojana, koja je u blagoslovenom stanju, potiče iz domaćinske porodice Perović iz Guždelja kod Rogatice.
Tamo je naučila da radi sve poljoprivredne poslove, pa i da muze krave. Reče da je lakše pomusti kravu uz muzilicu, ali njoj je zadovoljstvo da to uradi ručno.
Veliki trud i odricanja na jednoj strani i troškovi na drugoj bili su razlog što su napustili proizvodnju malina i kupina.
- Bojim se da tako ne bude i sa ostalom proizvodnjom. Ubiše niske otkupne cijene i uvoz - žali se Radoje.
On i njegova supruga, koja je zaposlena kao nastavnica vjeronauke u Osnovnoj školi “Veselin Masleša” u Foči, na spavanje ne idu nikad prije 23, a ustaju prije zore, oko četiri časa.
- Uradimo ono što treba na imanju i onda sjedemo u automobil i putujemo do Rogatice, odnosno Tjentišta, gdje je supruga zaposlena, ali sada je na trudničkom bolovanju - kazuje Radoje.
A baš to odricanje od noćnog, pa i dnevnog, odmora Radoja i njegove izabranice Bojane razlog je da brižna Milenija, koja je u Brankoviće došla iz okoline Bratunca, smatra da njena djeca neće moći dugo ovako izdržati i predlaže im da polako smanjuju broj grla i sve poslove na imanju i olakšaju sebi život, pa i po cijenu da, kao i mnogi drugi, napuste Brankoviće.
Sin i snaha ne misle tako. Uglas rekoše: “Idemo mi dalje davno utabanim stazama”.
Potrebna oprema
Uz traktor, za čiji volan kada zatreba sjeda i vrijedna nevjesta Bojana, i osnovne mašine za obradu zemlje, Tošićima treba još nešto opreme.
- U prvom redu to je prskalica za đubrivo, sijačica i vadilica krompira i posebno presa za sijeno, jer nam godišnje treba više od 2.500 bala. Uz podršku neke nevladine organizacije i opštine, uz čiju pomoć smo prošle godine dobili dio opreme za obradu zemlje, mogli bismo nabaviti potrebne mašine, jer teško ćemo to uspjeti sopstvenim sredstvima - kaže Radoje.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
